“هیدروترمال” یک فناوری پیشرفته و کاربردی برای گستره‌ی وسیعی از صنایع شیمیایی است. این فرآیند دارای ریشه زمین شناختی است و شرایط حاکم بر سطوح درونی پوسته زمین را جهت اهداف صنعتی شبیه‌سازی و کنترل می‌نماید. فناوری هیدروترمال می‌تواند در زمینه سنتز، رشد، دگرگونی و تبدیل مواد شیمیایی کاربرد داشته باشد. همچنین بسیاری از فرآیندهای دهیدراسیون، تخریب شیمیایی، استخراج و فرآیندهای سونوشیمیایی، مکانوشیمیایی و الکتروشیمیایی، زینترینگ و غیره می‌توانند تحت این فرایند انجام شوند. امروزه بیش از 90 میلیون تن سنگ معدن بوکسیت (حاوی نمک‌های آلومنیوم) با بهره‌گیری از این فناوری مورد استخراج قرار می‌گیرد.

راکتورهای هیدروترمال تقریباً می‌توانند در سنتز تمامی ترکیبات معدنی با ساختارهای عنصری، اکسید، سیلیکات، ژرمانات، فسفات، کلکوژناید، نیترید، کربنات و غیره بکار گرفته شود. در زمینه سنتز مواد پیشرفته، بزرگترین ترکیبات تک بلوری کوارتز (Single-Crystalline Quartz) و زئولیت (Zeolite) تاکنون بصورت مصنوعی با تکنولوژی هیدروترمال ساخته شده‌اند. روش هیدروترمال می‌تواند برای سنتز مواد کاربردی نظیر مواد مغناطیسی، اپتیکی پیزوالکتریک، سرامیک و غیره در مقیاس بالا (تجاری) به صورت تک بلوری و چند بلوری (Poly-Crystalline) به کار گرفته شود. تک بلورهای ایجاد شده با این روش بسیار خالص و بزرگ هستند. پودرهای تهیه شده با فرآیند هیدروترمال دارای مزایایی همچون: ذرات مجزا، خلوص بسیار بالا (فاقد آلودگی)، غیرکلوخه‌ای، با مورفولوژی و ترکیب بلوری مشخص (معمولاً تک بلوری) و بصورت تک پخش (Monodisperse) می‌باشند و به راحتی در حلال بازپخش می شوند.